Për 4 muaj kemi ecur së bashku në një rrugë veçanërisht të vështirë.
Një rrugë plot frikë, lot, operacione, kimioterapi, takime të panumërta te mjeku dhe prezantimi fatkeqësisht i nevojshëm në fund të rrugëtimit tonë së bashku.
E edhe nëse sigurisht do t’i kishim dëshiruar ndryshe, ne u shpërblyem me dhuratën më të bukur:
lindja jote dhe fakti që je një baby i vogël krejtësisht i shëndetshëm është një mrekulli që kjo është edhe e mundur. Pavarësisht gjithë toksinës së qelizave!
Nuk do të kisha dashur asgjë më shumë se të të mbroja nga e gjithë kjo.
Fatkeqësisht nuk munda.
Unë vetëm mund t’u besoja deklaratave të mjekëve vazhdimisht se asnjë nga këto nuk do të ndikonte tek ti!
Për fat të mirë nuk duhet të durosh më asgjë nga këto.
Megjithatë, ti je bebushi im i vogël, ai që mbron veten dhe mamin e tij dhe e ka kaluar gjithmonë këtë kohë me energji pozitive ❤️
Tani do të eci vetëm për muajt e ardhshëm.
Edhe pse.. nuk jam vetëm.
Sepse me ty pranë nuk jam kurrë vetëm!
Për ty, unë duroj gjithçka që duhet për t’u bërë mirë dhe për të qëndruar e shëndetshme përgjithmonë!
Për ty, unë thjesht do të duroja çdo gjë.
Do të eci nëpër zjarr!
Vetëm me ty jeta ime ka kuptim
❤️TE DUA ❤️”
