“Mësojini fëmijët tuaj të jenë të mirë dhe bujarë, të ndihmojnë, të qëndrojnë me të dobëtit, por mësojini atyre edhe rëndësinë e mbrojtjes së vetvetes, forcojini ato mure – ato të patretshme – që të mos shemben rrënjësisht para sulmeve ne jetë dhe ata mund të durojnë stuhitë, madje edhe ato më të vështira.
Thuaju që kanë rëndësi.
Thua se nuk janë superiorë ndaj të tjerëve, por madje edhe inferiorë.
Thua se kur të kenë bërë gjithçka që kanë mundur, me ndërgjegje dhe vullnet të mirë, pjesa tjetër do të mbetet në duart e kohës, Zotit apo rrjedhës së ngjarjeve.
Thuaju të mos ndalojnë së ëndërruari, ndërkohë që i mbajnë këmbët në tokë.
Më shumë se çdo gjë tjetër, thoni se i doni, në çdo rrethanë dhe se janë të çmuar njerëzisht, se është detyra e tyre të kujdesen për veten dhe të mos lejojnë askënd të shkelë mbi shpirtin e tyre.
Forcoji ata në shpirt dhe ata do të jenë gjithashtu në mish.
Dhe kur i rekomandoni “mos u pispillosni” sigurohuni që ka të bëjë me shpirtin dhe jo me fustanin. “
