Kur matrohesh bëhesh bi, vizita te prindërit është knaqësia më e madhe, por kafeja nga duart e nënës te kthen në kohë se ti ishe pjesë e ksaj shtëpije dhe çdo ditë e shijoshje këtë knaqësi që nuk ngopesh kurrë, kurrë…
Sado që rritesh, shkollohesh, martohesh kjo ndjenjë do të të mungoj çdo ditë.
Sot fmitë e mi kur erdhen nga shkolla më thirrën “nënë” “nënë” ku je? Ndërkohë që i thoshin njëri-tjetrit po vjen era nënë! Po vjen era nënë!
Sado që mundohesh, orvatësh, fshihesh kurrë nuk do të harrosh dorën e nënës, aromën, gëzimin, harenë që përjeton dhe nuk ngopesh asnjëherë me atë ndjenjë.
Ajo është dora më e butë që me ledhatimin e saj sherohesh, ajo është dora më e fortë qe me fortësinë e saj jemi sot… ajo është dora e nënës!
Me dashuri Florina Lladrovci
